Las comidas y bebidas

Vocabulario de las comidas

1. Ella bebe el agua porque tiene calor.
2. Mi tía compra la verdura fresca en el mercado.
3. Yo desayuno el café para despertarme.
4. Mi hermana bebe el té verde cuando hace frío.
5. Laura toma un el sándwich para merendar.

6. Él toma un bocadillo en el recreo.
7. Ana pide una hamburguesa en el local.
8. Tomás celebra su cumpleaños con la cerveza.
9. Mis padres hacen  la carne en la barbacoa.
10. Yo compro el arroz para la paella. բրինձ

En mi barrio hay…

9. Completa con hay o tiene.

  1. En mi barrio hay parques.
  2. Mi barrio no tiene museos.
  3. En mi barrio no hay teatros.
  4. En mi barrio no hay lugares famosos.
  5. Mi barrio tiene cines.
  6. Mi barrio tiene un hospital.

12. Completa con también o tampoco.

  1. En mi barrio no hay museos. Tampoco hay estación de tren.
  2. Mi barrio tiene un centro comercial. También tiene muchas tiendas.
  3. Mi barrio tiene una piscina pública. También tiene un campo de fútbol.
  4. En mi barrio no hay hoteles. Tampoco hay oficina de información turística.
  5. En mi barrio no hay monumentos. Tampoco hay lugares famosos.
  6. En mi barrio hay un mercado. También hay un hospital.

Frases

  1. Este animal es más rápido, que aquel.
  2. Las casas en esta ciudad son más antiguas, que en esa ciudad.
  3. ¿Quién es menos alto, que tu?
  4. ¿Cual queso es menos salado, que este?
  5. Tus hermanos van a la escuela tan lento, como la tortuga.
  6. Su cabello es mas largo, que el mio.
  7. Estos libros son baratos, pero aquellos son caros.
  8. Mi tío es menor, que mi madre.
  9. Las plantas, que están delante de la ventana son mejores, que las plantas, que están en la mesa.
  10. Las camas en esta habitación son más blandas, que en aquel.

Բիլբաոյի Գուգենհայմ թանգարան

Գուգենհայմ հիմնադրամի թանգարաններից մեկն է, որն առանձնանում է իր ՝ իսպանացի և այլ երկրների արվեստագործների մշտական և ժամանակավոր ցուցադրության նմուշներով։

Այն Իսպանիայի և աշխարհի ամենամեծ թանգարաններից մեկն է համարվում։ Լինելով ժամանակակից ճարտարապետության ամենահիասքանչ աշխատանքներից մեկը՝ թանգարանի շենքը համարվել է, որպես «նշանակալից պահ ճարտարապետական մշակույթում», քանի որ այն ներկայացնում է «այն հազվագյուտ պահերից մեկը, երբ քննադատները, ակադեմիկոսներն ու ընդհանուր հասարակությունը ամբողջապես միավորվում է մի բանի շուրջ»[3]։ 2010 թվականի ճարտարապետության մասնագետների շրջանում անցկացված Աշխարհի Ճարտարապետության հարցման ժամանակ այս թանգարանը ամենաշատն է հիշատակվել, որպես ամենակարևոր աշխատանքներից մեկը, որոնք իրենց ավարտին են հասցվել սկսած 1980 թվականից։

1991 թվականին Բասկերի երկրի կառավարությունն առաջարկեց Սողոմոն Գուգենհայմ հիմնադրամին, որ Գուհենհայմ թանգարանը կառուցվեր Բիլբաոյի խարխուլ նավահանգստային տարածքում, որը մի ժամանակ քաղաքի եկամտի գլխավոր աղբյուրներից է եղել ։
Բասկերի երկրի կառավարությունը համաձայնեց վճարել 100 միլիոն դոլար կառուցման համար, ստեղծել 50 միլիոն դոլարի ձեռքբերման ֆոնդ, վճարել 20 միլիոն դոլար մեկանգամյա վճար Գուգենհայմին և հովանավորել թանգարանի 12 միլիոնանոց տարեկան բյուջեն։ Փոխարենը հիմնադրամը համաձայնեց իր ղեկավարության տակ վերցնել թանգարանը, ցուցադրել իր մշտական հավաքածուն Բիլբաոյի թանգարանում և կազմակերպել ժամանակավոր ցուցադրություններ։
Թանգարանը կառուցվել է Ֆեռովիալ ընկերության կողմից 89 միլիոն դոլարով։ Բիլբաոյի մոտ 5000 բնակիչներ այցելեցին թանգարանի նախաբացմանը, որը թանգարանի դրսում կազմակերպաված ցուցադրություն էր, պաշտոնական բացման օրվան նախորդող գիշերը, և որի ընթացքում եղան բացօթյա լուսային ցուցադրություն և համերգ։ 1997 թվականի հոկտեմբերի 18-ին թանգարանը բացվեց Իսպանիայի Խուան Կառլոս 1-ինի կողմից։

Սողոմոն Ռ․ Գուգենհեյմ հիմնադրամն ընտրեց Ֆրանկ Գահրիին, որպես ճարտարապետ, իսկ թանգարանի տնօրեն՝ Թոմաս Քրենսին, խրախուսեց նրան ինչ-որ համարձակ և նորարարական բան նախագծել։ Արտաքին կորությունները նախատեսված էին, որ անկանոն տեսք ունենաին։ Ճարտարապետն այն կարծիքին էր, որ կորությունների անկանոնությունները նախատեսված են լույսը որսալու համար։ Ինտերիերը նախագծված է մեծ, լուսավոր նախագավիթի շուրջ, որտեղից բացվում են Բիլբաոյի գետաբերանի տեսարանները և Բասկերի երկրին շրջապատող լեռները։ Նախագավիթը, որը Գեհրին անվանել է «Ծաղիկը», իր տեսքի համար ծառայում է որպես թանգարանի կազմակերպչական կենտրոն։

The Building | Guggenheim Museum Bilbao

Fiestas españolas

Tomatina

Տոմատինա կամ Լա Տոմատինա (իսպ.՝ La Tomatina), իսպանական ազգային և մշակութային տոն, որը նշվում է օգոստոս ամսվա վերջին շաբաթում՝ սովորաբար օգոստոսի 26-ին: Տոնի ժամանակ հավաքվածները կռվի են բռնվում՝ միմյանց լոլիկներով հարվածելով։ Սովորաբար տոնը մեծ շուքով անց է կացվում Իսպանիայի Վալենսիա քաղաքում, սակայն տոնին մասնակցում են նաև այլ քաղաքներ (Օրինակ՝ Մադրիդ, Բարսելոնա, Մալագա, և այլն)։ 1982 թվականից սկսած տոնին սկսել են մասնակցել Իսպանիայից դուրս՝ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների Թվին գետի ափին (Կոլորադո)։ Տոնին մասնակցել են նաև Կոստա Ռիկայում, Կոլումբիայում, Մեքսիկայում և Շոտլանդիայում:

Batalla del vino

Գինու ճակատամարտը Հարո քաղաքում, Լա Ռիոխայի շրջանում, տեղի է ունենում ամեն տարի հունիսի 29-ին ՝ Սուրբ Պետրոսի տոնակատարությունների համար: Այս մարտը սկսվում է շքերթով, որը համախմբում է տեղի բնակչությանը: Յուրաքանչյուրը սպիտակ հանդերձանքով է հագնվել, իսկ պարանոցին կարմիր շարֆ է: Քաղաքի առաջին մագիստրատի ղեկավարության ներքո բոլորը սմբուկներով և կարմիր գինով լի շշերով շարժվեցին դեպի Բիլիբիոյի ժայռերը, որտեղ Սբ. Ֆելիքսի ճգնավորարանում պատարագ է մատուցվում: Այս զանգվածից հետո սկսվում է մարտը: Այն բաղկացած է ոտքից գլուխ գինով առատ ջրելուց, մինչև կեսօրվա տասներկու հարված: Այնուհետև այն ավարտվում է Պիակսի հրապարակի և ասպարեզների միջև գտնվող շրջապատով:

Fallas de Valencia

Ֆայաս կամ Լաս Ֆայաս (իսպ.՝ Falles, մարտի 15-19), բնության զարթոնքը խորհրդանշող հեթանոսական ամենամյա տոնակատարություն, իսպանական Վալենսիա քաղաքի ամենամեծ ավանդական փառատոնը, ինչ-որ չափով «դիվային» ֆիեստա, որն ավարտվում է ատաղձագործների հովանավոր սուրբ Հովսեփի տոնով։ Փառատոնը տևում է մեկ շաբաթ` մարտի 15-ից մարտի 19-ը, իսկ բնակիչները տոնին պատրաստվում են մի ամբողջ տարի։ Ամենատարբեր նյութերից կառուցվում են հարյուրավոր ֆայա հուշարձաններ, որոնցից որոշների բարձրությունը հասնում է մինչև 10 մետրի, իսկ կատարված ծախսերը երբեմն գերազանցում են 100 հազար դոլարը։ Փառատոնի ժամանակ քաղաքը հեղեղվում է հսկայական, գունագեղ և վարպետորեն պատրաստված ծավալային ֆիգուրներով և կրակի թագավորության է վերածվում։ Մեկշաբաթյա տոնակատարությունների ավարտին երգիծական և հիմնականում քաղաքական թեմաներով կառուցված հուշարձանները հանդիսավոր կերպով այրվում են։ Քաղաքացիների կողմից ընտրված կառույցներից մեկը հաղթող է ճանաչվում և կրակի չի մատնվում, այլ իր պատվավոր տեղն է զբաղեցնում Վալենսիայի թանգարանում:

Semana Santa

Իսպանիան հայտնի է հատկապես իր Սուրբ շաբաթվա ավանդույթներով կամ Semana Santa- ով: Ավագ շաբաթվա տոնը ժողովրդական բարեպաշտության վերաբերյալ գրեթե բացառապես ապավինում է եղբայրության կամ եղբայրության երթերին: Այս ասոցիացիաները ծագել են միջին դարից, բայց մի շարք նրանց ստեղծվել է բարոկկոյի ժամանակաշրջանում ՝ հակաերֆորմացիայից ներշնչված, ինչպես նաև 20-րդ և 21-րդ դարերի ընթացքում: Անդամակցությունը սովորաբար բաց է ցանկացած կաթոլիկ անձի համար, և ընտանիքի ավանդույթը կարևոր տարր է անդամ կամ «եղբայր» (hermano) դառնալու համար:

Virgen Blanca

«Virgen Blanca» -ը կամ «Santa María la Blanca» շատ տարածված կոչում է «Մարիամ Աստվածածինը» և շատ բազմազան մեկնաբանության:
Անունը կարելի է նույնացնել այն նյութի սպիտակության հետ, որով պատրաստվել է պատկերը (սովորաբար քարե քանդակ ՝ մարմար, ալաբաստր, կրաքար և այլն): Մեկ այլ մեկնաբանություն կապված է Աստվածածնի հրաշքի հետ, որը կապված է սպիտակ գույնի հետ: Սա հիմք է տալիս ձյան Տիրամոր նվիրման, որը նշվում է օգոստոսի 5-ին (Հռոմում անսովոր ձյան տեղումների հիշատակին, որը նշանավորեց Սանտա Մարիա լա Մայորի տաճարի կառուցման վայրը): Այն նաև առիթ տվեց մյուսներին, որոնք հիշատակվում են այնպիսի ամսաթվերով, ինչպիսիք են մարտի 25-ը, սեպտեմբերի 8-ը կամ նոյեմբերի 3-ը: